De directeur van de zorginstelling vond het maar lastig, viel me ineens op. Hij begon over zijn manager, die beren op de weg zag. Terwijl voor hem de nieuwe strategie heel helder was. Interessant, hoe dieren plotseling in een gesprek opduiken. Vooral als de dingen niet gaan zoals we hadden bedacht.
Je hebt een aap op je schouder. Die aap is een klus die je hebt gekregen, waarvan je vindt dat íe niet bij jou hoort. Die aap hoort bij een ander, maar op een of andere manier is íe bij jou terecht gekomen. Wat moet je ermee?
En dan die kikkers. Ze springen voortdurend uit de kruiwagen en ze zijn behoorlijk glibberig als je ze er weer in wilt stoppen. Je kent ze vast. Dat zijn natuurlijk die collega’s uit het projectteam die de afspraken over de gezamenlijke koers en route zelf niet nakomen. Je dacht dat ze samen met jou deze klus deden, maar blijkbaar zijn er telkens andere prioriteiten. Ze gaan voortdurend een andere kant op. Hoe kom je dan samen verder met die kruiwagen richting vernieuwing?
Je bent er maar druk mee, met al die dieren in je werk. En dat dode paard langs de weg, pas maar op dat je er niet aan gaat trekken. 
Ons werk heeft soms wel wat weg van een tocht door de jungle, een wildpark of een dierentuin. Zeker als het gaat over innovatieklussen die we hebben aangenomen. Je weet niet wat je onderweg allemaal tegenkomt.
Nou ja, eigenlijk weet je het wel.
Een ding is namelijk heel duidelijk: je weet zeker dat je van alles onderweg tegenkomt. Je weet alleen niet precies wat. Onverwachte dingen. Mensen reageren anders dan je had verwacht of gehoopt. De praktijk is grilliger dan het strategisch plan op papier. Je stuit op moeilijkheden. De planning verloopt anders, je team wisselt tussentijds, de uitrol van het project is weerbarstig. Kortom, dieren onderweg. Net zoals die directeur van de zorginstelling opmerkte. Een heuse jungle of wildpark.
Interessant is natuurlijk om te zien hoe jij reageert op al die beren, apen, kikkers en noem maar op. Maak je er een dierentuin van? Stop je ze in hokjes met dikke tralies erom heen? Of mogen ze vrij rondlopen en ben je benieuwd welke je onderweg tegenkomt.
Welke beren op de weg ben je bang voor? Welke zijn reëel en heb je rekening mee te houden bij je klus? En welke beren blijken een mooi avontuur om te onderzoeken en leren je iets over jouw talent, moed, creativiteit en wendbaarheid om te schakelen in onverwachte situaties?
Als je op deze manier kijkt naar beren op de weg, dan blijkt die innovatieklus ineens een prachtig avontuur. Goed bezig, zo vertellen de dieren je. Je volgt niet de gebaande paden van het bekende, maar ontdekt nieuwe routes. Daarmee ontmoet je direct met je team het ongemak en de spanning van het nieuwe. Kun je daar samen de ruimte voor houden?
Dus die beer, is misschien wel je beste KPI voor innovatie. Ik wens je veel beren toe!
PS. Beren zijn als leraar beregoed, kijk zelf maar
