“Waaah, daar heb ik heb geen tijd voor“, hoor ik mezelf geïrriteerd zeggen wanneer mijn telefoon gaat. Ik zit met mijn collega Roos in een hutje op de hei. We schrijven aan ons boek en ik voel een deadline in mijn nek hijgen. De adrenaline giert door m’n lijf en de verkrampte spanning voorspelt een naderende hoofdpijn.
“Dit stuk MOET af, anders haal ik de afspraak met de redacteur niet“, galmt het door mijn hoofd. Als het vandaag niet op papier staat, dan halen we 20 maart voor onze boekpresentatie ‘never nooit meer’.
‘Begin met het einde voor ogen’, schrijft Covey in zijn klassieker. Enthousiast schetsten we vorig jaar zomer de contouren van ons boek, dat in essentie gaat over de ‘human factor’ in innovatie. Een boek over de creatieve innovatiekracht die in ons allen aanwezig is, maar waar we niet altijd slim gebruik van maken. Over hoe we ons makkelijk laten leiden door de spelregels en (onbewuste) patronen in een team of organisatie. Over veel moeten en weinig kunnen (of denken te mogen).
Met ons boek willen we je aansporen met je team cruciale vragen te stellen, onbekend gebied te betreden, het creatief proces te vertrouwen om zo tot innovatieve antwoorden te komen. We willen je ondersteunen in het maken van een paradigma-shift:
- van weerstand en team-gedoe, naar vertrouwen en het erkennen van verschillen in een team;
- van druk en stress, naar energie en creatieve flow;
- van duwen en trekken, naar ruimte houden voor nieuwe antwoorden;
- van gepolariseerde discussies naar creërende dialogen;
- van leiderschap vanuit schaarste, weinig geld, tijd & ruimte, naar leiderschap dat barrières wegneemt, patronen doorbreekt en mogelijkheden creëert.
“Kunnen we het niet even snel aftikken? De taken verdelen zodat we onze samenwerking optimaal benutten … gezien de tijd” probeer ik nog. Het is een laatste wanhoopspoging terwijl we allebei weten dat we ‘geflatlined’ zijn.
Onze ogen vinden elkaar. De tijd vertraagt. Op hetzelfde moment barsten we in lachen uit.
Zo gaan we het niet doen!
Dit boek wil geschreven worden vanuit een open mind en een creatieve geest. Het heeft liefde en aandacht nodig, waardoor blokkades doorbroken worden. Het mag wat tranen kosten, waarna het ook weer moeitelozer kan ontstaan. En … het heeft een team nodig. Mensen die ons leren schrijven, mensen die met ons stoeien, iets toevoegen en die de vragen stellen die ons weer in onbekend gebied brengen.
Dit creatieproces geven we momenteel vorm en het is een waar avontuur.
Dus .. heb je 20 maart geblokt in je agenda voor een boekpresentatie-feestje? Dank je wel! Het spijt ons dat we het niet kunnen waarmaken.
We hopen dat je deze dag geblokt houdt in je agenda voor jezelf, zodat je die dag de ruimte hebt om te mijmeren over welke onbekende gebieden jij gaat betreden dit jaar. De lente is een prachtige tijd om de vraag te stellen: Wat gaat er dit voorjaar ontstaan?
